قیچک

قیچک از سازهای زهی آرشه‎ای مقید است که در ساخت آن، چوب، پوست و فلز به کار می‎روند. این ساز در موسیقی نواحی مختلف ایران استفاده می‎شود وطی نیم قرن گذشته با تغییراتی مختصر در گروه نوازی سازهای ملی نیز متدوال شده است که آن را قیچک شهری می‎نامند. هنگام نوازندگی، قیچک را نشسته به صورت عمودی با دست چپ نگه می‎دارند و با دست راست آرشه را به صورت افقی، در حرکات رفت و برگشت، بر سیم‎های آن می‎کشند. طول این ساز حدود 56 سانتی متر است و اجزای اصلی آن عبارت اند از کاسه، دسته و سرپنجه.

کاسه‎ی طنینی

بدنه‎ی اصلی قیچک از چوب یک تکه و معمولا گردو، توت یا چوب های محکم دیگر ساخته می‎شود. کاسه‎ی طنینی، حجیم است و دو فرورفتگی بزرگ در طرفین، آن را به دو قسمت بزرگ تر و کوچک تر تقسیم می‎کند. قسمت کوچک تر در پایین ساز قرار دارد و بر دهانه‎ی آن پوست کشیده می‎شود و خرک روی پوست قرار می‎گیرد. دهانه‎ی قسمت بزرگ تر باز است و دسته تا روی نیمی از این قسمت ادامه می‎یابد.

پوست

معمولا از پوست گوسفند یا آهو استفاده می‎شود.

دسته

جنس دسته‎ی قیچک از همان چوب بدنه است که به صورت یک تکه با بدنه تراشیده می‎شود. دسته‎ی این ساز کوتاه است و از یک طرف به قسمت بزرگ‎تر کاسه و از طرف دیگر به سرپنجه متصل است. قیچک فاقد دستان‎بندی‎ست و تمام فواصل موسیقی ملی (پرده، نیم پرده و ربع پرده) روی آن قابل اجرا هستند.

سرپنجه

جعبه‎ی کوچک توخالی‎ست از جنس چوب و در ابتدای طول دسته که مجموعا چهار گوشی، به تعداد سیم‎ها، دوبه‎دو، در طرفین آن قرار دارند و در انتها، تاج قیچک است با خمیدگی رو به عقب که از همان جنس چوب دسته است.

گوشی‎ها

قیچک 4 عدد گوشی از جنس چوب، به تعداد سیم‎هایساز و به صورت میخ سر پهن دارد که دو به دو، در طرفین سرپنجه قرار دارند. هر سیم در داخل جعبه‎ی سرپنجه به انتهای باریک‎تر گوشی بسته می‎شود. قسمت پهن تر گوشی، بیرون از جعبه‎ی سرپنجه قرار دارد و با دست چپ نوازنده برای کوک کردن ساز، به راست و چپ گردانده می‎شود.

شیطانک

قطعه چوب باریک و کم ارتفاعی‎ست به عرض دسته‌ی ساز که بین سرپنجه و دسته قرار دارد و سیم ها از درون شیارهای کم عمق آن عبور می‎کنند و به طرف گوشی ها می روند.

خرک

خرک قیچک از جنس چوب و گاه استخوان به ارتفاع تقریبی 2 سانتی متر است که با دو پایه‎ی کوچک خود روی پوست کاسه‎ی کوچک تر قرار می گیرد و سیم ها از روی شیارهای آن عبور می‎کنند.

سیم‎گیر

قطعه‎ای‎ست کوچک از جنس چوب یا فلز که در انتهای بدنه‎ی کاسه نصب و یک سر گره‎دار سیم به آن بسته می‎شود.

تعداد و جنس سیم‎ها

قیچک دارای 4 سیم از جنس فلز است که چهارمین سیم، روکش‎دار و ضخیم تر است. طول سیم ها در قیچک معمولی از سیم‎گیر تا شیطانک حدود 33 سانتی متر است.

وسعت

وسعت صدای قیچک معمولی حدود دو اکتاو است که به علت عدم وجود دستان بندی، تمام فواصل موسیقی ملی (پرده، نیم پرده و ربع پرده) در این ساز قابل اجرا هستند.

کوک سیم‎ها

کوک سیم‎های قیچک معمولی به صورت پنجم‎های پایین رونده است و کوک سیم‎های سوم و چهارم در مقام‎های مختلف قابل تغییر است.

جهت اطلاعات بیشتر به کتاب سازشناسی ایرانی مراجعه شود.