در دهه های اخیر، به قصد آموزش موسیقی به کودکان و تعالی درک و احساس این هنر و عوامل متشکله آن در ایشان و فراهم کردن وسایل اجرائی به آن شکل که این اجرا به صورت بازی های دسته جمعی درآید، به پیشنهاد آهنگسازان بزرگ دنیا و استادان تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان، یک سری سازهای موسیقی، به ویژه سازهای ضربی، به مقیاس های کوچک تر برای کودکان ساخته شده است. تعداد این سازها در مجموع زیاد است. در این کتاب از مهم ترین آنها، ذکری به اختصار می رود:
_ طبل بزرگ
ابعاد آن تقریبا همان نسبت ابعاد طبل بزرگ معمولی را که قبلا شرح داده شد، در مقیاس کوچکتری، داراست، چوب های کوبنده آن نیز به همین مقیاس کوچک تر ساخته شده است. در هر گروه ارکستر، ممکن است از این ساز بیش از یکی ، به اندازه های مختلف، به کار رود.
_ طبل کوچک_ کمی کوچک تر از طبل کوچک بزرگسالان است.
_ تیمپانی_ به دو شکل استوانه ای و کاسه ای ساخته شده و هر دو شکل به مقیاس های متناسب، کوچک تر از تیمپانی معمولی است. از این ساز معمولا در هر گروه ارکستر دو تا سه عدد، و گاه بیشتر، به اندازه های مختلف به کار می رود.
_ سنج_ در دو نوع تکی و جفتی، تکی برای آویزان کردن و به آن کوفتن، و جفتی برای گرفتن به یکدیگر، به مقیاسی کوچک تر از سنج معمولی بزرگسالان به کار می رود.
_ مثلث_ در هر گروه ارکستر، چند عدد به اندازه های مختلف.
-لوله ها و میله های چوبی _ 1) جفتی برای کوفتن به هم، 2) لوله ای که بر سطح خارجی آن شیارهایی کنده کاری شده و با میله ای چوبی، در جهت طولی، به سرعت روی آن کشیده می شود.
-انواع زنگ های کوچک_ که معمولا به وسیله قیطانی به هم الصاق شده اند.
_گسیلوفون_ 1) یک ردیف نوار چوبی، حاصل کننده اصوات گام(های مختلف) به اندازه های متفاوت، 2) دو ردیفه، مانند شستی های سفید و سیاه پیانو، حاوی نت های دیاتونیک، ردیف دورتر، مانند شستی های سیاه پیانو، حاصل کننده اصوات کروماتیک بینابینی.
–متالوفون عینا مانند گسیلوفون است، با این تفاوت که نوارهای آن فلزی (و دقیق تر گفته شود: فولادی که روی آن آب نیکل داده شده) است.
–سازهای بادی-چوبی- فلوت ساده و بدون کلید برای برخی گروه های ارکستر و غیره….
جهت اطلاعات بیشتر به کتاب سازشناسی نوشته پرویز منصوری مراجعه شود.