کنترباس
بزرگترین و بم ترین عضو گروه سازهای آرشه ای است. شکل ظاهر آن کمی با سه ساز قبلی تفاوت دارد، توضیح آن که در قسمت بالای بدنه، جدار خارجی مانند سه ساز دیگر گرد نیست، بلکه با انحنائی عکس انحنای آنها، کم و بیش در جهت مماس شدن با دسته پیش می رود. سطح ساز در عقب نیز-بر خلاف سه ساز دیگر- گرده ماهی نبوده، بلکه صاف است. نکته دیگر این است که در این ساز اصوات عملا یک اکتاو بم تر از نتی که برای آن می نویسند صدا می دهد، برخی کنتر باس ها دارای پنج سیم هستند. برخی دیگر در این سازف چهار سیمه با همان کوک یاد شده در بالا است. ولی سیم بم (می) به یاری دستگاهی مکانیکی که در ساز تعبیه شده، می تواند تا فاصله سوم بزرگ (نت «دو») بم تر شود و دوباره به کمک همان دستگان نت «می» را بشنواند.
در قرن نوزدهم و کمی قبل از آن، کنترباس ها دارای سه سیم بوده اند.
جهت اطلاعات بیشتر به کتاب ساز شناسی نوشته پرویز منصوری مراجعه شود.